UZB
ENG
RUS
JPN
ARA
FRA
CN
DE
ESP
TUR
ITA
HIN
MALHistória de duas aldeias de Nanay
Você provavelmente já ouviu falar de um lugar tão montanhoso como Nanai. Poucas pessoas sabem que no mapa do Uzbequistão é possível ver duas aldeias com esse nome.
A primeira aldeia está localizada no distrito de Bostanlyk na região de Tashkent e está localizada na parte sudeste do reservatório de Charvak. O segundo está localizado não muito longe de Namangan, na região de Yangikurgan.
Ainda não há consenso sobre o motivo das duas aldeias terem o mesmo nome. Segundo uma das lendas, parte da população de Namangan Nanai deixou seus locais de origem. Vagando pelas montanhas, as pessoas se estabeleceram em um vale na margem esquerda do rio Pskem. 
De acordo com outra lenda, a aldeia montanhosa de Nanay é uma das mais antigas e existe desde a época das campanhas de conquista de Alexandre o Grande. A aldeia foi construída como uma base temporária de transbordo para o grande comandante e seus soldados. Isso é evidenciado pelo
povoado encontrado de Nanaytepa (outro nome para Dinaptepa), no qual foram descobertos os restos de uma fortaleza com uma parede defensiva e uma torre. Por que alguns dos residentes deixaram este lugar e se mudaram para o Vale Fergana ainda não está claro.
De acordo com outra lenda, uma aldeia montanhosa de Nanay é uma das mais antigas e existe desde a época das campanhas de conquista de Alexandre o Grande. A aldeia foi construída como uma base temporária de transbordo para o grande comandante e seus soldados. Isso é evidenciado pelo povoado encontrado de Nanaytepa (outro nome para Dinaptepa), não foram descobertos os restos de uma fortaleza com uma parede defensiva e uma torre. Por que alguns dos residentes levantaram este lugar e se mudaram para o Vale Fergana ainda não está claro.
Hoje, os dois locais são os lugares mais interessantes para se visitar. Charvak Nanai manteve sua aparência tradicional de uma vila de montanha. Os residentes locais estão envolvidos na apicultura e no artesanato popular. O mel da montanha de Nanai, devido à sua composição única, é considerado um produto valioso e amigo do ambiente. Os residentes fazem crânios com artesanato popular. A vila também organiza excursões ao antigo povoado e ao santuário local - o mazar Goib-ota. Além disso, você pode alugar uma cama de cavalete, ver uma enorme gruta, lavada do oeste pelo reservatório de Charvak e um pequeno lago de montanha.
Grandes mudanças são esperadas em Namangan Nanai em um futuro próximo. Em breve, o assentamento urbano será reconstruído em um moderno resort turístico. Neste território já funcionam áreas de lazer, mas há várias décadas as instalações encontram-se vazias. Nesse sentido, foi aprovada uma resolução na qual se decidiu transformar a vila em um ecocentro turístico. Parques de campismo, acampamentos, casas de hóspedes, instalações de entretenimento e muito mais serão criados aqui.
Vila Nanay na região de Tashkent
Vila Nanay na região de Namangan
Deixe um comentário
Ao fazer login, você concorda com o processamento dados pessoais
Veja também
Horário de Funcionamento: 9:00-18:00, Seg-Sex
Para qualquer dúvida
Uzbequistão
Um comentário
Ajoyib ikkita bir xil nom va tabiati o'xshash qishloqlar. Namangan Nanayi juda taniqli chunki menga qayerdansan deyishsa Nanaydanman desam bilishadi lekin Nanaydan emas u bilan yonmayon Ko'kyordanman va yana Qizilyozi, Mamayliklarda ham shunday bo'lsa kerak. Biz taraflar tabiati ajoyib havo toza, suvlari ham juda shirin
😊😊😊
Янгиқўрғон туманидаги Нанай қишлоғи тарихи. Қадимий Месопотамияликлар ва мамлакатимизда яшаган зардуштийлар унумдорлик илоҳини Нанай деб аташган. Айни пайтда қадимги Сўғдликлар ҳам етиштирилган мўл ҳосилни Нанидат яъни Нанай эҳсони сифатида қабул қилганлар. "... 1365 йилда Чиноз яқинида бўлиб ўтган "жанги лой"дан сўнг аҳолининг бир қисми Чотқол этаклари, Қурама тоғлари оша ҳозирги Нанай қишлоғига келиб жойлашган. Наманган уеэд бошлиғи, бир неча йил Нанай қишлоғида яшаган Наливкин ҳам кейинчалик, чорва молларини боқиш учун Бўстонлиқнинг Нанай қишлоғидан 100 уйлик хонадон ҳам кўчиб келганлигини ёзиб қолдирган". Юқоридагилардан маълум бўлишича, ҳозирги Тошкент вилоятининг Нанай, Заркент қишлоқлари аҳолиси билан бугунги Наманган вилоятининг Нанай, Заркент қишлоқлари аҳолиси яқин қон-қариндошлик муносабатларида бўлганлар. Шунингдек ҳар икки вилоят қишлоқлари Чотқол, Қурама тоғлари орасидан ўтган тоғ сўқмоқ йўллари орқали савдо қилишган, мол айрибошлашган, қиз олиб, қиз беришган. Янгиқўрғон. Подшоота сойи Чотқол тоғларидан бошланади. Узунлиги 80 км.дан ортиқ. Сой Нанай қишлоғи ёнида тоғ орасидан чиқиб, катта ёйилма ҳосил қилади. Подшоота сойи қор, ёмғир, ер ости сувлари ва музликлардан тўйинади. Ҳавзасининг майдони 389 кв.км. Сой ҳавзасида умумий узунлиги 4 кмдан, майдони 1, 9 кв.км.дан ортиқ бўлган 6 та абадий музлик бор. Подшоота сойи водийларида Янгиқўрғон туманининг Нанай, Кўкёр, Қизилёзи, Заркент қишлоқлари бор. Сой суви Янгиқўрғон шаҳарчасида Қорасув сойи билан қўшилиб, Намангансой орқали Сирдарёга қуйилади. Янгиқўрғон.Нанай."Бобояхсиз" қабристони. Ривоят қилишларича Бобояхсиз ота соҳибкаромат, авлиё киши бўлган. Авлиё ота совуқ қиш кунларида оч қолган халқни бисотидаги бир бош қорамолини сўйиб меҳмон қилган. Атрофда қор, ҳамма ёқ музлаган, ўтин йўқ. Бобояхсиз музлардан гулхан ёқиб, гўшт пишириб, очларни тўйдиради. Авлиё ота меҳмонлардан гўштни еб бўлгач суякларни қорамол териси устига тўплашни сўрайди. Барча суяклар тўплангач "Ҳа жонивор, турақол энди" деганларидан сўнг тери ва суяклар яна қорамолга айланиб, юриб кетган. Бобо Яхсиз сўзи "музни эритган, музда гулхан ёққан" маъноларини англатади. Бобояхсиз ота вафотларидан сўнг қабрлари оддий, дабдабасиз бўлишини истаганлар. Авлиё ота қабри устига бир неча бор мақбара тикланган. Бироқ қабр силкиниб, ҳар гал қабр устига тикланган мақбара тошларини сочиб юбораверган. Янгиқўрғон. Нанай қишлоғи. Уйқудаги гўзал. Нанай қишлоғида қадим замонларда саркаш зардуштий қабилалар яшаган. Улар асосан чорвачилик, овчилик ва деҳқончилик билан машғул бўлганлар, айни пайтда ҳунармандчилик ҳам асосий машғулотлардан бири бўлган. Нанайликларнинг бой бадавлат ҳаётига хасад қилган кўчманчи қабилалар бу юртга эгалик қилиш учун бостириб келадилар. Моҳир жангчи бўлган нанайликлар ўз юртларини мардона ҳимоя қиладилар. Бироқ душман қўшинлари сон жиҳатдан устун бўлганликлари сабаб ғалаба қозонадилар. Нанай қабиласи сардорининг қизигина бир неча дугоналари билан омон қолади. Душман саркардаси зардуштий маликани зўрлик билан ўз никоҳига олмоқчи бўлади. Саркаш малика дугоналари билан қуролланиб тоғ бағридаги ғорга яширинади. Маликани олиб келиш учун юборилган душман аскарлари ғордан қайтиб чиқмайдилар. Бу аҳвол бир неча марта такрорланади. Шундан сўнг душман саркардаси ғорга кириш жойини тоғ тошлари билан беркитиб ташлайди... Орадан йиллар ўтиб, тоғ чўққисида "уйқудаги гўзал" пайдо бўлади.