UZB
ENG
RUS
JPN
ARA
CN
DE
POR
ESP
TUR
ITA
HIN
MALL’histoire de deux villages Nanay
Vous avez probablement entendu parler d'un endroit montagneux appelé Nanay. Peu de gens savent qu’il existe deux villages portant ce nom sur la carte de l'Ouzbékistan.
Le premier village se trouve dans le district Bostanlik de la région de Tachkent au sud-est du barrage Charvak. Tandis que le deuxième se situe non loin de Namangan dans le district Yangikurgan.
Il n'y a toujours pas de consensus sur la raison pour laquelle les deux villages ont le même nom. Selon l'une des légendes, une partie des habitants du village Nanay de Namangan quitta ses lieux d'origine. Errant dans les montagnes, ils s’installèrent dans une vallée sur la rive gauche du fleuve Pskem.
Selon une autre légende, le village de montagne Nanay est l'un des plus anciens et existe depuis l'époque des conquêtes d'Alexandre le Grand. C’était un village de guerriers comme en témoignent la cité Nanayteppa (autre nom Dinaptepa) découverte avec les restes d’une forteresse, son mur de défence et une tour. La raison pour laquelle certains habitants quittèrent l'endroit pour se rendre dans la vallée de Ferghana n'est toujours pas claire.
L'étymologie du toponyme Nanay fait également l'objet de nombreux débats. Selon une version, il est dérivé du mot Nona, la déesse païenne de la fertilité. D'autres versions proviennent du mot de « Nana », une herbe médicinale, ou de « Non hai », qui signifie « manger du pain ». Cette dernière version est particulièrement bien adaptée à Nanay de Namangan, car, comme nous le savons, la région de Namangan est réputée pour la production de cultures, notamment de céréales.
Aujourd'hui, tous les deux sites sont des lieux intéressants à visiter. Nanay de Charvak conserva son aspect traditionnel de village de montagne. Les habitants s'adonnent à l'apiculture et à l'artisanat populaire. Le miel de montagne de Nanay, avec sa composition unique, est considéré comme un produit précieux et écologiquement pur. Les habitants fabriquent des chapeaux traditionnels qui représentent l'artisanat populaire. Des visites de l'ancienne cité et du sanctuaire local Goib-ota mazar sont organisées au départ du village. En outre, il est possible de louer un topchan, voir l'immense grotte, baignée à l'ouest par les eaux du barrage Charvak, et un petit lac de montagne.
Le Nanay de Namangan s'attend à de grands changements dans un avenir proche. Le village urbain sera réaménagé en une station touristique moderne. Auparavant, il y avait des zones de loisirs, mais depuis des décennies, les installations sont vacantes. Un décret fut pris pour transformer le village en un éco-centre touristique. Des campings, des maisons d'hôtes, des sites de divertissement et bien d'autres choses encore seront installées ici bientôt.
Le village Nanay dans la région de Tachkent
Carte
Поселок Нанай в Наманганской области
Laissez un commentaire
En vous connectant, vous acceptez le traitement Données personnelles
Voir également
Heures d'ouverture : 9h00-18h00, du lundi au vendredi
Pour toutes questions
Ouzbékistan
Un commentaire
Ajoyib ikkita bir xil nom va tabiati o'xshash qishloqlar. Namangan Nanayi juda taniqli chunki menga qayerdansan deyishsa Nanaydanman desam bilishadi lekin Nanaydan emas u bilan yonmayon Ko'kyordanman va yana Qizilyozi, Mamayliklarda ham shunday bo'lsa kerak. Biz taraflar tabiati ajoyib havo toza, suvlari ham juda shirin
😊😊😊
Янгиқўрғон туманидаги Нанай қишлоғи тарихи. Қадимий Месопотамияликлар ва мамлакатимизда яшаган зардуштийлар унумдорлик илоҳини Нанай деб аташган. Айни пайтда қадимги Сўғдликлар ҳам етиштирилган мўл ҳосилни Нанидат яъни Нанай эҳсони сифатида қабул қилганлар. "... 1365 йилда Чиноз яқинида бўлиб ўтган "жанги лой"дан сўнг аҳолининг бир қисми Чотқол этаклари, Қурама тоғлари оша ҳозирги Нанай қишлоғига келиб жойлашган. Наманган уеэд бошлиғи, бир неча йил Нанай қишлоғида яшаган Наливкин ҳам кейинчалик, чорва молларини боқиш учун Бўстонлиқнинг Нанай қишлоғидан 100 уйлик хонадон ҳам кўчиб келганлигини ёзиб қолдирган". Юқоридагилардан маълум бўлишича, ҳозирги Тошкент вилоятининг Нанай, Заркент қишлоқлари аҳолиси билан бугунги Наманган вилоятининг Нанай, Заркент қишлоқлари аҳолиси яқин қон-қариндошлик муносабатларида бўлганлар. Шунингдек ҳар икки вилоят қишлоқлари Чотқол, Қурама тоғлари орасидан ўтган тоғ сўқмоқ йўллари орқали савдо қилишган, мол айрибошлашган, қиз олиб, қиз беришган. Янгиқўрғон. Подшоота сойи Чотқол тоғларидан бошланади. Узунлиги 80 км.дан ортиқ. Сой Нанай қишлоғи ёнида тоғ орасидан чиқиб, катта ёйилма ҳосил қилади. Подшоота сойи қор, ёмғир, ер ости сувлари ва музликлардан тўйинади. Ҳавзасининг майдони 389 кв.км. Сой ҳавзасида умумий узунлиги 4 кмдан, майдони 1, 9 кв.км.дан ортиқ бўлган 6 та абадий музлик бор. Подшоота сойи водийларида Янгиқўрғон туманининг Нанай, Кўкёр, Қизилёзи, Заркент қишлоқлари бор. Сой суви Янгиқўрғон шаҳарчасида Қорасув сойи билан қўшилиб, Намангансой орқали Сирдарёга қуйилади. Янгиқўрғон.Нанай."Бобояхсиз" қабристони. Ривоят қилишларича Бобояхсиз ота соҳибкаромат, авлиё киши бўлган. Авлиё ота совуқ қиш кунларида оч қолган халқни бисотидаги бир бош қорамолини сўйиб меҳмон қилган. Атрофда қор, ҳамма ёқ музлаган, ўтин йўқ. Бобояхсиз музлардан гулхан ёқиб, гўшт пишириб, очларни тўйдиради. Авлиё ота меҳмонлардан гўштни еб бўлгач суякларни қорамол териси устига тўплашни сўрайди. Барча суяклар тўплангач "Ҳа жонивор, турақол энди" деганларидан сўнг тери ва суяклар яна қорамолга айланиб, юриб кетган. Бобо Яхсиз сўзи "музни эритган, музда гулхан ёққан" маъноларини англатади. Бобояхсиз ота вафотларидан сўнг қабрлари оддий, дабдабасиз бўлишини истаганлар. Авлиё ота қабри устига бир неча бор мақбара тикланган. Бироқ қабр силкиниб, ҳар гал қабр устига тикланган мақбара тошларини сочиб юбораверган. Янгиқўрғон. Нанай қишлоғи. Уйқудаги гўзал. Нанай қишлоғида қадим замонларда саркаш зардуштий қабилалар яшаган. Улар асосан чорвачилик, овчилик ва деҳқончилик билан машғул бўлганлар, айни пайтда ҳунармандчилик ҳам асосий машғулотлардан бири бўлган. Нанайликларнинг бой бадавлат ҳаётига хасад қилган кўчманчи қабилалар бу юртга эгалик қилиш учун бостириб келадилар. Моҳир жангчи бўлган нанайликлар ўз юртларини мардона ҳимоя қиладилар. Бироқ душман қўшинлари сон жиҳатдан устун бўлганликлари сабаб ғалаба қозонадилар. Нанай қабиласи сардорининг қизигина бир неча дугоналари билан омон қолади. Душман саркардаси зардуштий маликани зўрлик билан ўз никоҳига олмоқчи бўлади. Саркаш малика дугоналари билан қуролланиб тоғ бағридаги ғорга яширинади. Маликани олиб келиш учун юборилган душман аскарлари ғордан қайтиб чиқмайдилар. Бу аҳвол бир неча марта такрорланади. Шундан сўнг душман саркардаси ғорга кириш жойини тоғ тошлари билан беркитиб ташлайди... Орадан йиллар ўтиб, тоғ чўққисида "уйқудаги гўзал" пайдо бўлади.