UZB
ENG
RUS
JPN
ARA
FRA
CN
POR
ESP
TUR
ITA
HIN
MALGeschichte zweier Nanai-Dörfer
Sicher haben Sie schon einmal von einem so bergigen Ort wie Nanai gehört. Nur wenige wissen, dass auf der Karte von Usbekistan zwei Dörfer mit demselben Namen zu sehen sind.
Das erste Dorf befindet sich im Bezirk Bostanlyk in der Region Taschkent und liegt im südöstlichen Teil des Charvak-Stausees. Der zweite befindet sich unweit von Namangan in der Region Yangikurgan.
Es besteht immer noch kein Konsens darüber, warum die beiden Dörfer den gleichen Namen haben. Einer der Legenden zufolge verließ ein Teil der Bevölkerung von Namangan Nanaya ihre Heimatorte. Die Menschen wanderten in den Bergen und ließen sich in einem Tal am linken Ufer des Flusses Pskem nieder.
Einer anderen Legende nach ist das Bergdorf Nanai eines der ältesten und existiert seit der Zeit der Eroberungen Alexanders des Großen. Das Dorf wurde als vorübergehende Umschlagsbasis für den großen Feldherrn und seine Krieger errichtet. Dies wird durch die gefundene Siedlung Nanaitepa (ein anderer Name für Dinaptepa) belegt, in der die Überreste einer Festung mit einer Verteidigungsmauer und einem Turm gefunden wurden. Warum einige der Bewohner diesen Ort verließen und ins Fergana-Tal zogen, ist bis heute nicht geklärt.
Auch über die Etymologie des Ortsnamens „Nanai“ gibt es zahlreiche Streitigkeiten. Einer Version zufolge leitet sich der Name „Nanai“ vom Wort „Nona“ – der heidnischen Fruchtbarkeitsgöttin – ab. Anderen Versionen zufolge stammt das Wort von „Nana“ – einem Heilkraut – oder von „Non hai“, was „es gibt Brot“ bedeutet. Die neueste Version eignet sich besonders gut für den Namangan Nanay, denn wie Sie wissen, ist die Namangan-Region berühmt für den Pflanzenbau, einschließlich Getreide.
Heute sind beide Objekte die interessantesten Orte, die man besuchen kann. Charvak Nanai hat sein traditionelles Aussehen eines Bergdorfes bewahrt. Die Anwohner beschäftigen sich mit der Imkerei und dem Volkshandwerk. Berghonig aus Nanaya gilt aufgrund seiner einzigartigen Zusammensetzung als wertvolles und umweltfreundliches Produkt. Aus Volkshandwerk stellen die Bewohner Schädelkappen her. Auch im Dorf organisieren sie Ausflüge zur alten Siedlung und zum örtlichen Schrein - Goib-ota mazar. Darüber hinaus können Sie ein Bett auf Böcken mieten, eine riesige Grotte sehen, die von Westen vom Charvak-Stausee umspült wird, und einen kleinen Bergsee.
Namangan Nanaya wird in naher Zukunft große Veränderungen erleben. Bald wird das urbane Dorf zu einem modernen Touristenort umgebaut. Zuvor wurden auf diesem Gebiet bereits Erholungsgebiete betrieben, aber seit mehreren Jahrzehnten stehen die Einrichtungen leer. In diesem Zusammenhang wurde eine Resolution angenommen, in der beschlossen wurde, das Dorf in ein touristisches Ökozentrum umzuwandeln. Hier entstehen Campingplätze, Camps, Pensionen, Unterhaltungsmöglichkeiten und vieles mehr.
Das Dorf Nanai in der Region Taschkent
Nanai-Dorf in der Namangan-Region
Поселок Нанай в Наманганской области
Hinterlasse einen Kommentar
Mit der Anmeldung stimmen Sie der Verarbeitung zu persönliche Daten
siehe auch
Openingstijden: 9:00-18:00, ma-vr
Für Fragen
Usbekistan
Ein Kommentar
Ajoyib ikkita bir xil nom va tabiati o'xshash qishloqlar. Namangan Nanayi juda taniqli chunki menga qayerdansan deyishsa Nanaydanman desam bilishadi lekin Nanaydan emas u bilan yonmayon Ko'kyordanman va yana Qizilyozi, Mamayliklarda ham shunday bo'lsa kerak. Biz taraflar tabiati ajoyib havo toza, suvlari ham juda shirin
😊😊😊
Янгиқўрғон туманидаги Нанай қишлоғи тарихи. Қадимий Месопотамияликлар ва мамлакатимизда яшаган зардуштийлар унумдорлик илоҳини Нанай деб аташган. Айни пайтда қадимги Сўғдликлар ҳам етиштирилган мўл ҳосилни Нанидат яъни Нанай эҳсони сифатида қабул қилганлар. "... 1365 йилда Чиноз яқинида бўлиб ўтган "жанги лой"дан сўнг аҳолининг бир қисми Чотқол этаклари, Қурама тоғлари оша ҳозирги Нанай қишлоғига келиб жойлашган. Наманган уеэд бошлиғи, бир неча йил Нанай қишлоғида яшаган Наливкин ҳам кейинчалик, чорва молларини боқиш учун Бўстонлиқнинг Нанай қишлоғидан 100 уйлик хонадон ҳам кўчиб келганлигини ёзиб қолдирган". Юқоридагилардан маълум бўлишича, ҳозирги Тошкент вилоятининг Нанай, Заркент қишлоқлари аҳолиси билан бугунги Наманган вилоятининг Нанай, Заркент қишлоқлари аҳолиси яқин қон-қариндошлик муносабатларида бўлганлар. Шунингдек ҳар икки вилоят қишлоқлари Чотқол, Қурама тоғлари орасидан ўтган тоғ сўқмоқ йўллари орқали савдо қилишган, мол айрибошлашган, қиз олиб, қиз беришган. Янгиқўрғон. Подшоота сойи Чотқол тоғларидан бошланади. Узунлиги 80 км.дан ортиқ. Сой Нанай қишлоғи ёнида тоғ орасидан чиқиб, катта ёйилма ҳосил қилади. Подшоота сойи қор, ёмғир, ер ости сувлари ва музликлардан тўйинади. Ҳавзасининг майдони 389 кв.км. Сой ҳавзасида умумий узунлиги 4 кмдан, майдони 1, 9 кв.км.дан ортиқ бўлган 6 та абадий музлик бор. Подшоота сойи водийларида Янгиқўрғон туманининг Нанай, Кўкёр, Қизилёзи, Заркент қишлоқлари бор. Сой суви Янгиқўрғон шаҳарчасида Қорасув сойи билан қўшилиб, Намангансой орқали Сирдарёга қуйилади. Янгиқўрғон.Нанай."Бобояхсиз" қабристони. Ривоят қилишларича Бобояхсиз ота соҳибкаромат, авлиё киши бўлган. Авлиё ота совуқ қиш кунларида оч қолган халқни бисотидаги бир бош қорамолини сўйиб меҳмон қилган. Атрофда қор, ҳамма ёқ музлаган, ўтин йўқ. Бобояхсиз музлардан гулхан ёқиб, гўшт пишириб, очларни тўйдиради. Авлиё ота меҳмонлардан гўштни еб бўлгач суякларни қорамол териси устига тўплашни сўрайди. Барча суяклар тўплангач "Ҳа жонивор, турақол энди" деганларидан сўнг тери ва суяклар яна қорамолга айланиб, юриб кетган. Бобо Яхсиз сўзи "музни эритган, музда гулхан ёққан" маъноларини англатади. Бобояхсиз ота вафотларидан сўнг қабрлари оддий, дабдабасиз бўлишини истаганлар. Авлиё ота қабри устига бир неча бор мақбара тикланган. Бироқ қабр силкиниб, ҳар гал қабр устига тикланган мақбара тошларини сочиб юбораверган. Янгиқўрғон. Нанай қишлоғи. Уйқудаги гўзал. Нанай қишлоғида қадим замонларда саркаш зардуштий қабилалар яшаган. Улар асосан чорвачилик, овчилик ва деҳқончилик билан машғул бўлганлар, айни пайтда ҳунармандчилик ҳам асосий машғулотлардан бири бўлган. Нанайликларнинг бой бадавлат ҳаётига хасад қилган кўчманчи қабилалар бу юртга эгалик қилиш учун бостириб келадилар. Моҳир жангчи бўлган нанайликлар ўз юртларини мардона ҳимоя қиладилар. Бироқ душман қўшинлари сон жиҳатдан устун бўлганликлари сабаб ғалаба қозонадилар. Нанай қабиласи сардорининг қизигина бир неча дугоналари билан омон қолади. Душман саркардаси зардуштий маликани зўрлик билан ўз никоҳига олмоқчи бўлади. Саркаш малика дугоналари билан қуролланиб тоғ бағридаги ғорга яширинади. Маликани олиб келиш учун юборилган душман аскарлари ғордан қайтиб чиқмайдилар. Бу аҳвол бир неча марта такрорланади. Шундан сўнг душман саркардаси ғорга кириш жойини тоғ тошлари билан беркитиб ташлайди... Орадан йиллар ўтиб, тоғ чўққисида "уйқудаги гўзал" пайдо бўлади.